Zaterdag 31 mei – Travel-day

Dallas, TX -> Norman, OK. Afstand: 209 miles / 321 km

Een uur vroeger dan gewend gaat de wekker en om 09:00 uur staat iedereen al bij de bussen beneden. Het is nu al bloedjewarm en vochtig en er zijn wat regenbuitjes voorspelt in en rond Dallas, TX. Eerst staat er een IHOP-ontbijt op het programma en dan doen we Dealey Plaza, de ‘JFK Assassination Site’, waar John Fitzgerald Kennedy op 22 november 1963 werd vermoord, hoogstwaarschijnlijk door Lee Harvey Oswald, vanaf de 6^e verdieping van het School Book Depository Building ernaast. Twee witte kruizen op het wegdek herinneren de exacte plek waar de auto reed tijdens de geweerschoten. Een derde schot vanachter het hekje verderop op de Grassy Knott? Zat de CIA er misschien achter? Enfin, er zijn natuurlijk talloze (komplot)theorien, die tot op de dag van vandaag door enkele mensen met veel enthousiasme worden doorverteld aan de bezoekers van het, sinds die datum, voor het grootste gedeelte intact gelaten park/plein. Bert is er in 2007 al geweest en ziet dat het beroemde gebouw en het bijbehorende Sixth Floor Museum een grote opknapbeurt hebben gekregen. Na een looprondje van een uur door het Dallascentrum, is het om 13:00 uur weer verzamelen bij de parkeerplaats. 

Dan is het weer de snelweg op naar het noorden en om 15:00 uur rijden we, na een pitstop onderweg, weer ‘thuisstaat’ Oklahoma binnen over de I35 North. Het kolossale Texas (zo groot als Frankrijk!) hebben we achter ons gelaten en plan twee is een bezoek te brengen aan ‘Turner Falls Park’ in Davis, OK, net over de grens. Het is een bescheiden hoogteverschil met enkele watervalletjes, die normaal gesproken iets meer water laten zien, maar omdat het relatief droog is geweest, niet voluit opengedraaid zijn. Je kan in het basin eronder wel lekker ploeteren voor dagjesmensen. Na een half uur draaien we om 16:00 uur de I35 North weer op voor de laatste Cloud9-tourkilometers naar Norman, OK. Klokslag 17:00 uur zijn we weer bij de bekende Days Inn beland en maken we ons klaar voor het avondeten bij de Golden Corral. Tijdens de busrit terug is intussen is geregeld dat we morgenochtend om 08:00 uur door Charles in een bus naar Oklahoma City Airport worden gebracht. Dan pikken we daar onze Budget-huurauto weer op en karren we ‘Back to Dallas, TX’. Van daarui is onze vlucht om 15:45 uur naar Amsterdam, waar we maandagochtend vroeg landen.

Well… dan komen we aan bij de laatste blogwoorden. Het is een succesvolle trip geweest met veel chasedagen en –kilometers met weinig ‘Down-days’. Schitterende ‘Tornado warned’ buiengeweld gezien met als hoogtepunten de Supercell bij Denver, CO, de LP-Supercell bij Calsbad, NM, de aggressieve bui bij Sheffield, TX en de langdurige bui bij Alice, TX. Dit hadden we in onze drie eerdere keren niet zo mooi gezien. Ook kregen we een paar gave onweersnachten over ons heen. Kortom, veel moois gezien en weinig nachtrust. We zijn dan ook enigszins moe kun je wel zeggen. Maar veel en actief chasen is nu eenmaal geen achteroverleunvakantie te noemen en kost veel energie, vooral emotioneel gezien. We troffen een leuke groep mensen die goed met elkaar kon opschieten, zonder veel ‘interne strubbelingen’. Je hebt toch twee weken met elkaar te maken en zit op elkaars lip in kleine ruimten. E-mailadressen zijn uitgewisseld en we sturen elkaar vast wel een ‘Best-off’-serie en links naar gemaakte (timelapse)films. We komen beslist weer eens terug, want we moeten toch echt eens die ECHTE tornado in de pocket zien te krijgen en geen geval hebben van ‘was het nu wel of geen een twister’. Dit was onze vierde keer en tot nu toe is elke tour weer een verbetering t.o.v. de vorige geweest. De volgende tour (in 2016?) moeten we dus zeker de jackpot hebben! ;-) 

We hopen dat jullie plezier aan onze dagelijkse sjeesbelevenissen hebben gehad. Iedereen bedankt voor het volgen en jullie eventuele blogreacties. CU on the next stormchase tour! ‘’We had a good time… every time!’’

Geen goede extreemweerkansen voor iedere chaser; zeker niet voor ons in Texas!

Onze club is aangekomen in 'Downtown' Dallas, TX.

Sommigen doen de 'Sixth Floor Museum' op de... eh... zesde verdieping.

Vanaf deze witte muur filmde Abraham Zapruder zijn unieke materiaal.

Vanuit dit gebouw (zie open raam met lichtbruine doos) vuurde Lee Harvey Oswald hoogstwaarschijnlijk zijn schoten.

Overzicht van de JFK-liquidatieplek Dealey Plaza op Elm Street.

Werd vanaf dit hek (sinds 1963 meerdere malen herbouwd) een derde schot gelost?

"You can believe what they say in the Museum up there, but I have the facts!"

Het oog wil ook wat ('The Eye' is onderdeel van een kunstprogramma).

Een wil erg gaaf hotelzwembad aan de muur!

Een bommetje waarschijnlijk verboden?

Amerika gaat overal langzaamaan ook over op flitspalen.

De Turner Falls in Davis, OK.

Overzicht van het geheel.

Fred, Andre, JR en Michael.

De chasetroep in onze bus is wel eens erger geweest...

Alles voor de laatste keer uitladen.

Moe maar voldaan is iedereen van Cloud9 Tour2 weer in Norman, OK aangekomen.

Vrijdag 30 mei – Travel-day

San Antonio, TX -> Dallas, TX. Afstand: 292 miles / 467 km

Na een avondje met Daniel, Miriam, Niels and Gary doorgebracht (doorgezakt?) te hebben in een Ierse pub aan de ‘Riverwalk’, gilt de alarmwekker er gewoon weer om 08:30 uur op los deze morgen. Snel douchen, even bloggen en om 10:00 uur staat bijna iedereen weer (enigszins fris en fruitig) bij de bussen op de zonnige Motel6-parking lot. Het nu al aardig warm en George brieft dat we vandaag een reisdag hebben, en wel naar het noorden: Dallas, TX. Is logisch, want zaterdag moeten we weer in Norman, OK zijn, zodat vrijwel iedereen op zondag weer aan hun ‘Back home’ terugreis kan beginnen. Zoals de SPC-verwachtingen aangegeven, zal er de laatste twee dagen helaas niets meer te chasen zijn (zie eerste plaatje) en we dus reis/'rust'dagen hebben. Wel wordt er voor begin volgende week interessanter weer voorspelt, maar dan zitten we weer in het vliegtuig of zijn weer thuis. Zal je altijd zien en hebben we ervaring mee ;-)

Om 10:30 uur doen we eerst even een Cracker Barrel langs de snelweg aan voor een prima ontbijt en horen we het reisplan voor vandaag. Als Alaskaan zou George zou graag een natuurpark bezoeken, maar die zijn is Texas zeer dun bezaaid; alles is vrijwel ‘Agricultural wasteland’. Daarvoor moet je meer op de ‘Northern Plains’ zijn, zoals Nebraska en de Dakota’s, maar daar komen we deze tour zeker niet meer. Over de I35 North karren we in een druk wegennet naar Austin, TX, waar we zelfs in de ‘Outskurts’ een vroege vrijdagmiddagfile terechtkomen. We karren door en Dallas, TX is de eindbestemming voor vandaag. Het is begin van de middag al een dikke 30 graden Celsius en we zweten nog even bij een McDonald’s stop. Een ‘Milkshake’ in de schaduw gaat er wel in. En verder gaat de aircotourkaravaan weer over de steeds drukker worden de I35 North en later de I35 West. Even zelfs nog een buitje over de bus, want er zijn enkele Cumuli uitgegroeid tot een Cumulosnimbusfase.

Na een laatste pitstop bij een groot benzinestation, een ‘Landed saucer’ en een optredende nazaat van Elvis, is het nog een kleine 40 mijl naar de hoofdstad van Texas, waar we om 18:00 uur eindelijk aankomen. Over wirwar en aan ‘Fly-overs’, ‘Lane changes’, ‘Ramps’ en ander snelwegongemak (GPS en de onderling radiocontact doen dan wonderen), komen we aan bij HET restaurant vanCloud9: Pappadeaux - Seafood Kitchen! Dit beroemde visrestaurant is fameus om zijn overheerlijk gerechten en traktatie voor het oog en de smaakpapillen. Het is vrijdagavond en dus druk; we moeten buiten even wachten en bestuderen alvast de menukaart. Eenmaal binnen wordt iedereen culinair verwend met een heerlijk visrijk hoofdmenu, samengegaan met diverse alcoholische versnaperingen. Bert heeft een ‘Atlantic Salmon Yvette’ en Roelof sluit zijn hoofdgerecht af met een ‘Pecan Apple Pie’. ‘By far The best Dinner Of The Tour!’. Voor de meesten is het zelfs het beste in weken, maanden, zoniet jaren! ;-) Dan rijden we naar de slaapplaats voor vanavond: een Motel6, waar we om 21:30 uur aankomen. Morgen is er eerst een tweedelig ‘Sight seeing’-plan en daarna verder op weg naar het noorden. “Tomorrow at nine at the vans”, roept Charles. Een uur vroeger op dus, maar we gaan vandaag relatief vroeg naar bed. En doen dus zeker geen Ierse pub vanavond…

De SPC-chaseverwachtingen zijn de afgelopen dagen zwaar geslonken.

Auditie voor de nieuwe film 'Three Amigos' - part two? 

Het is altijd weer heerlijk ontbijten bij Cracker Barrel.

Een briefing van Alaskaan (niet de Canadese) George over de plannen/wensen van vandaag.

Driving out of San Antonio, TX... heading to Dallas, TX.

Het weerbeeld van vandaag: zonnig en zo'n 30 graden!

Natte t-shirts en voorhoofden; een pitstop bij een benzinestation geeft heerlijke verkoeling.

Hitte en airco gecombineerd geeft... verhoubheib! ;-)

De beroemde Texas Longhorns.

De Elvis-nazaat in coversong-actie.

Drie groene mannetjes from Roswell, NM?

Na vele uren sturen komt downtown Dallas in zicht.

Even een rondje van Cloud9 naar Motel6.

Bij het lezen van de menukaart van Pappadeaux loopt het water je al in de mond.

Een blije toost op twee tourweken van Aussi Michael, Marylander Jeff, Irish JR en Dutchie Roelof.

De 'Atlantc Salmon Yvette' van Bert is om op te eten!

De Cloud9-tafel geniet van het meest heerlijke avondeten van de tour.

Ook hier smullen geblazen, met George, Bert, Micheal, Gwen, George, Jeff, JR, Roelof, Carl en Gary.

De desertkeuze is ook om je vingers bij af te likken.

Donderdag 29 mei – Down-day

San Antonio, TX -> San Antonio, TX. Afstand: 5 miles (by car and foot) / 8 km (per bus en voet)

Vandaag een echte ‘Down-day’ en we blijven in San Antonio, TX voor wat ‘Sight seeing’. We doen de ‘Alamo’, shoppen wat souveniers, sommigen doen de film ‘X-Men – Days Of Future Past’ en natuurlijk de gezellige ‘Riverwalk’. Daar eten we bij het beste restaurant van de hele tour, een steakhouse om je vingers bij af te likken (eh… tot nu toe, want morgen eten we bij een zonodig NOG beter en berucht Cloud9-restaurant).. Iedereen is blij verrast door de perfecte bediening en de vrouw wordt meteen bestempeld als Cloud9-WonderWaitress’. Enfin, teveel om weer even neer te typen en dus houden we het hierbij voor vandaag. Morgen op weg naar het noorden…

George geeft een kleine briefing voor vandaag. We hebben een vakantiedag en kunnen doen en laten wat we willen.

Er is weer een nieuw opschrift op de autodeur.

Bert heeft nog een restant van een grote stekel in zijn schoen. Hij dacht dat hij last had van een blaar.

Bert  geeft nog wat uitleg over de geschiedenis van de stekel aan Charles.

Het bioscoopcomplex waar we Godzilla en X-Men hebben gezien is geintegreerd in een shopping mall.

'The Alamo"

Een plaatje van de binnenplaats van 'The Alamo'.

Een eeuwenoude boom op de binnenplaats.

Een deel van de buitenmuur van 'The Alamo'.

Downtown San Antonio.

Je kunt met een bootje over 'the river' in downtown.

George's voeten zoeken wat verkoeling.

Nog een plaatje van de 'Riverwalk'

Een deel van de groep dineert in een erg goed steakhouse.

Op de 'Riverwalk' is van alles te doen.

Na het diner is er bij sommigen nog plaats voor een ijsje.

De eenden lopen tussen het publiek en poseren graag voor de camera.

Het is 's avonds erg druk op de 'Riverwalk'.

Een deel van de groep neemt wat rust van alle belevingen van deze dag.

De ondergaande Zon levert nog wat mooie plaatjes op.