Vrijdag 30 mei – Travel-day

San Antonio, TX -> Dallas, TX. Afstand: 292 miles / 467 km

Na een avondje met Daniel, Miriam, Niels and Gary doorgebracht (doorgezakt?) te hebben in een Ierse pub aan de ‘Riverwalk’, gilt de alarmwekker er gewoon weer om 08:30 uur op los deze morgen. Snel douchen, even bloggen en om 10:00 uur staat bijna iedereen weer (enigszins fris en fruitig) bij de bussen op de zonnige Motel6-parking lot. Het nu al aardig warm en George brieft dat we vandaag een reisdag hebben, en wel naar het noorden: Dallas, TX. Is logisch, want zaterdag moeten we weer in Norman, OK zijn, zodat vrijwel iedereen op zondag weer aan hun ‘Back home’ terugreis kan beginnen. Zoals de SPC-verwachtingen aangegeven, zal er de laatste twee dagen helaas niets meer te chasen zijn (zie eerste plaatje) en we dus reis/'rust'dagen hebben. Wel wordt er voor begin volgende week interessanter weer voorspelt, maar dan zitten we weer in het vliegtuig of zijn weer thuis. Zal je altijd zien en hebben we ervaring mee ;-)

Om 10:30 uur doen we eerst even een Cracker Barrel langs de snelweg aan voor een prima ontbijt en horen we het reisplan voor vandaag. Als Alaskaan zou George zou graag een natuurpark bezoeken, maar die zijn is Texas zeer dun bezaaid; alles is vrijwel ‘Agricultural wasteland’. Daarvoor moet je meer op de ‘Northern Plains’ zijn, zoals Nebraska en de Dakota’s, maar daar komen we deze tour zeker niet meer. Over de I35 North karren we in een druk wegennet naar Austin, TX, waar we zelfs in de ‘Outskurts’ een vroege vrijdagmiddagfile terechtkomen. We karren door en Dallas, TX is de eindbestemming voor vandaag. Het is begin van de middag al een dikke 30 graden Celsius en we zweten nog even bij een McDonald’s stop. Een ‘Milkshake’ in de schaduw gaat er wel in. En verder gaat de aircotourkaravaan weer over de steeds drukker worden de I35 North en later de I35 West. Even zelfs nog een buitje over de bus, want er zijn enkele Cumuli uitgegroeid tot een Cumulosnimbusfase.

Na een laatste pitstop bij een groot benzinestation, een ‘Landed saucer’ en een optredende nazaat van Elvis, is het nog een kleine 40 mijl naar de hoofdstad van Texas, waar we om 18:00 uur eindelijk aankomen. Over wirwar en aan ‘Fly-overs’, ‘Lane changes’, ‘Ramps’ en ander snelwegongemak (GPS en de onderling radiocontact doen dan wonderen), komen we aan bij HET restaurant vanCloud9: Pappadeaux - Seafood Kitchen! Dit beroemde visrestaurant is fameus om zijn overheerlijk gerechten en traktatie voor het oog en de smaakpapillen. Het is vrijdagavond en dus druk; we moeten buiten even wachten en bestuderen alvast de menukaart. Eenmaal binnen wordt iedereen culinair verwend met een heerlijk visrijk hoofdmenu, samengegaan met diverse alcoholische versnaperingen. Bert heeft een ‘Atlantic Salmon Yvette’ en Roelof sluit zijn hoofdgerecht af met een ‘Pecan Apple Pie’. ‘By far The best Dinner Of The Tour!’. Voor de meesten is het zelfs het beste in weken, maanden, zoniet jaren! ;-) Dan rijden we naar de slaapplaats voor vanavond: een Motel6, waar we om 21:30 uur aankomen. Morgen is er eerst een tweedelig ‘Sight seeing’-plan en daarna verder op weg naar het noorden. “Tomorrow at nine at the vans”, roept Charles. Een uur vroeger op dus, maar we gaan vandaag relatief vroeg naar bed. En doen dus zeker geen Ierse pub vanavond…

De SPC-chaseverwachtingen zijn de afgelopen dagen zwaar geslonken.

Auditie voor de nieuwe film 'Three Amigos' - part two? 

Het is altijd weer heerlijk ontbijten bij Cracker Barrel.

Een briefing van Alaskaan (niet de Canadese) George over de plannen/wensen van vandaag.

Driving out of San Antonio, TX... heading to Dallas, TX.

Het weerbeeld van vandaag: zonnig en zo'n 30 graden!

Natte t-shirts en voorhoofden; een pitstop bij een benzinestation geeft heerlijke verkoeling.

Hitte en airco gecombineerd geeft... verhoubheib! ;-)

De beroemde Texas Longhorns.

De Elvis-nazaat in coversong-actie.

Drie groene mannetjes from Roswell, NM?

Na vele uren sturen komt downtown Dallas in zicht.

Even een rondje van Cloud9 naar Motel6.

Bij het lezen van de menukaart van Pappadeaux loopt het water je al in de mond.

Een blije toost op twee tourweken van Aussi Michael, Marylander Jeff, Irish JR en Dutchie Roelof.

De 'Atlantc Salmon Yvette' van Bert is om op te eten!

De Cloud9-tafel geniet van het meest heerlijke avondeten van de tour.

Ook hier smullen geblazen, met George, Bert, Micheal, Gwen, George, Jeff, JR, Roelof, Carl en Gary.

De desertkeuze is ook om je vingers bij af te likken.

Donderdag 29 mei – Down-day

San Antonio, TX -> San Antonio, TX. Afstand: 5 miles (by car and foot) / 8 km (per bus en voet)

Vandaag een echte ‘Down-day’ en we blijven in San Antonio, TX voor wat ‘Sight seeing’. We doen de ‘Alamo’, shoppen wat souveniers, sommigen doen de film ‘X-Men – Days Of Future Past’ en natuurlijk de gezellige ‘Riverwalk’. Daar eten we bij het beste restaurant van de hele tour, een steakhouse om je vingers bij af te likken (eh… tot nu toe, want morgen eten we bij een zonodig NOG beter en berucht Cloud9-restaurant).. Iedereen is blij verrast door de perfecte bediening en de vrouw wordt meteen bestempeld als Cloud9-WonderWaitress’. Enfin, teveel om weer even neer te typen en dus houden we het hierbij voor vandaag. Morgen op weg naar het noorden…

George geeft een kleine briefing voor vandaag. We hebben een vakantiedag en kunnen doen en laten wat we willen.

Er is weer een nieuw opschrift op de autodeur.

Bert heeft nog een restant van een grote stekel in zijn schoen. Hij dacht dat hij last had van een blaar.

Bert  geeft nog wat uitleg over de geschiedenis van de stekel aan Charles.

Het bioscoopcomplex waar we Godzilla en X-Men hebben gezien is geintegreerd in een shopping mall.

'The Alamo"

Een plaatje van de binnenplaats van 'The Alamo'.

Een eeuwenoude boom op de binnenplaats.

Een deel van de buitenmuur van 'The Alamo'.

Downtown San Antonio.

Je kunt met een bootje over 'the river' in downtown.

George's voeten zoeken wat verkoeling.

Nog een plaatje van de 'Riverwalk'

Een deel van de groep dineert in een erg goed steakhouse.

Op de 'Riverwalk' is van alles te doen.

Na het diner is er bij sommigen nog plaats voor een ijsje.

De eenden lopen tussen het publiek en poseren graag voor de camera.

Het is 's avonds erg druk op de 'Riverwalk'.

Een deel van de groep neemt wat rust van alle belevingen van deze dag.

De ondergaande Zon levert nog wat mooie plaatjes op.

Woensdag 29 mei - Down/travel-day

Corpus Christi, TX -> San Antonio, TX. Afstand: 186 miles / 298 km

We worden om 08:00 uur wakker in een klamme Motel6-kamer en maken de blog klaar voor Wifi-upload in de bus. Volgens de SPC zijn er wel twee ‘Slight risk areas’ te vinden, maar minimaal twee dagen rijden van ons verwijderd. George brieft ons dan ook dat we twee zogenaamde ‘Down-days’ zullen hebben; dus dagen waarop er niets te chasen valt. Maar het is pas de eerste, dus niemand klaagt en ziet er zelfs een beetje naar uit vanwege de intredende vermoeidheid. Zelfs George heeft geen tijd gehad om zijn dagelijkse blog te updaten en loopt dagen achter. Hij is overigens wel extra blij, want hij verloor gisteren in de strijd met de bui zijn mobiele telefoon. Toen alle chase-actie achter de rug was, is hij met anderen nog in zijn bus teruggereden om in de betreffende fotostopberm (bij de zonnebloemen) te zoeken. Na een uurtje kwamen ze terug, met de telefoon, die achteraf in het 'zwarte gat' (lees: grote troep) voorin de bus bleek te liggen. Zijn ringtone stond helaas op zacht en daarom hoorden ze de oproep niet om de telefoon lokaliseren.

In een vochtig en warme zuidelijke wind, rijden we voor ontbijt naar de Cracker Barrel voor een altijd superontbijt en uitstekende service. En dat voor nog geen 15 dollar (plus fooi). Het plan voor vandaag is om eerst nog even naar het nabije dorpje Alice, TX te rijden om daar de schade door de tornado (?) van gisteren te bekijken. Na een half uur zien we wat afgeknapte takken, scheve elektriciteitspalen en dak- en muurschade. We zien ook een groep mannen van de ‘Weather Service’ de schade opnemen. Later krijgen we via GRLevel3 een ‘Survey report’ binnen dat er in Alice, TX (nu officieel, dus) een E-F1 tornado geweest is, die wij overigens niet hebben gezien. Het is inmiddels een kleine 30 graden Celsius geworden en op weg naar San Antonio, TX nemen we eerst een goedgevulde ijshoorn bij de Diary Queen in George West, TX. Het ijs smelt waar je bij staat, zelfs in de schaduw van de ijstent. Het is dan alweer 15:30 uur geworden en over de I285 North rijden we relaxed in de airco en een rockzender op tandje 8 door een groen, heuvelig landschap. Heee... en ojaaa… we hebben vakantie! ;-) De laatste dagen stond toch in het teken van zwaar weer en dan denk je niet direct aan ijs met bijbehorend vakantiegevoel. Wie weet nemen we binnenkort zelfs nog een Motel6-zwembadduik?

Om een uur of 16:30 uur rijden we het zonnige en hete San Antonio, TX binnen en stoppen bij een Motel6 vrijwel 'Downtown'. Even spullen uitladen, naar de kamer brengen, opfrissen en om 17:30 uur verzamelen bij de bussen. Het plan is om eerst te gaan eten en daarna naar de bios te gaan voor… jawel… Godzilla 3D in het grote IMAX-theater. Na het uitverkochte IMAX-cinema in Moore, OK, vorige week, gaat het nu wel door. Het is een halfuurtje lopen naar het echte centrum met de, voor Amerikaanse begrippen, erg gezellige ‘Riverwalk’ (morgen meer hierover), langs het beroemde ‘Alamo’. Het toeristische centrum is op een woensdagavond erg rustig en we besluiten een grote eettent te bezoeken. De film begint om 19:50 uur en diegene die Godzille 3D wil zien loopt mee naar de grote ‘Shopping mall’ verderop. Even een kaartje (slechts 12 dollar) met 3D-bril kopen. Godzilla is een echte ‘All-American’ rampenfilm en veel beter dan de vorige versie met Matthew Broderic, zeker in 3D. De 2 uur durende film is vrij donker (veel ‘s nachts ‘opgenomen’) en daarin valt het 3D-effect wel iets minder op, helaas. Maar we geven hem toch ‘a 4 out of 5’. Dan lopen we rond 22:30 uur door een uitgestorven stad gezamenlijk weer terug naar de Motel6 en Bert kiest nog even de blogfoto’s van vandaag uit en dan snel pitten. Een relatief relaxed dagje vandaag, wat iedereen eigenlijk best wel goed uitkomt, na anderhalve week sjeesgeweld...

De ochtend-briefing: geen chase vandaag, we gaan naar San Antonio voor wat vermaak.

De bui van gisteren had wat water achtergelaten in de achterlamp. George doet een verwijder-actie.

Onze Alaskaan George geeft de jarige Jade een bosje zelf geplukte bloemetjes.

Twee rare vogels op de foto met de Cloud9-'Chicken-hats'.

Voordat we naar San Antonio gaan, komen we bij het 'Damage path' van de bui van gisteren langs.

Het heeft er alle schijn van dat er een kleine tornado is geweest.

Een schuur is volledig aan stukken geblazen; er hangt een stuk in de paal....

Mensen van de 'Weather Service' bepalen de schade; het wordt als een E-F1 gecatagoriseerd.

Onderweg naar San Antonio hebben we prachtig weer.

'On the road again'...

We maken een stop bij de Dairy Queen voor een koele versnapering.

Onderweg zien we veel van dit soort huizen.

Het uiterlijk is voor de meeste zaken niet het belangrijkst...

Palmboom en een tornadowaarschuwingssirene.

We bereiken de binnenstad van San Antonio.

Brad maakt van de wachttijd voor het inchecken gebruik door een korte 'Power-nap' te doen.

Onderweg naar het centrum...

George geeft een korte briefing van wat het plan is voor de avond.

De werelberoemde 'Alamo' in San Antonio.

Wij gaan samen met een aantal mede-chasers naar de bioscoop: Godzilla in IMAX-3D.

We hebben prachtige plekken in de bioscoop; de film mag van ons beginnen.