Stormchase 2014: Vrijdag 30 mei

San Antonio, TX -> Dallas, TX. Afstand: 292 miles / 467 km

Na een avondje met Daniel, Miriam, Niels and Gary doorgebracht (doorgezakt?) te hebben in een Ierse pub aan de ‘Riverwalk’, gilt de alarmwekker er gewoon weer om 08:30 uur op los deze morgen. Snel douchen, even bloggen en om 10:00 uur staat bijna iedereen weer (enigszins fris en fruitig) bij de bussen op de zonnige Motel6-parking lot. Het nu al aardig warm en George brieft dat we vandaag een reisdag hebben, en wel naar het noorden: Dallas, TX. Is logisch, want zaterdag moeten we weer in Norman, OK zijn, zodat vrijwel iedereen op zondag weer aan hun ‘Back home’ terugreis kan beginnen. Zoals de SPC-verwachtingen aangegeven, zal er de laatste twee dagen helaas niets meer te chasen zijn (zie eerste plaatje) en we dus reis/'rust'dagen hebben. Wel wordt er voor begin volgende week interessanter weer voorspelt, maar dan zitten we weer in het vliegtuig of zijn weer thuis. Zal je altijd zien en hebben we ervaring mee ;-)

Om 10:30 uur doen we eerst even een Cracker Barrel langs de snelweg aan voor een prima ontbijt en horen we het reisplan voor vandaag. Als Alaskaan zou George zou graag een natuurpark bezoeken, maar die zijn is Texas zeer dun bezaaid; alles is vrijwel ‘Agricultural wasteland’. Daarvoor moet je meer op de ‘Northern Plains’ zijn, zoals Nebraska en de Dakota’s, maar daar komen we deze tour zeker niet meer. Over de I35 North karren we in een druk wegennet naar Austin, TX, waar we zelfs in de ‘Outskurts’ een vroege vrijdagmiddagfile terechtkomen. We karren door en Dallas, TX is de eindbestemming voor vandaag. Het is begin van de middag al een dikke 30 graden Celsius en we zweten nog even bij een McDonald’s stop. Een ‘Milkshake’ in de schaduw gaat er wel in. En verder gaat de aircotourkaravaan weer over de steeds drukker worden de I35 North en later de I35 West. Even zelfs nog een buitje over de bus, want er zijn enkele Cumuli uitgegroeid tot een Cumulosnimbusfase.

Na een laatste pitstop bij een groot benzinestation, een ‘Landed saucer’ en een optredende nazaat van Elvis, is het nog een kleine 40 mijl naar de hoofdstad van Texas, waar we om 18:00 uur eindelijk aankomen. Over wirwar en aan ‘Fly-overs’, ‘Lane changes’, ‘Ramps’ en ander snelwegongemak (GPS en de onderling radiocontact doen dan wonderen), komen we aan bij HET restaurant vanCloud9: Pappadeaux - Seafood Kitchen! Dit beroemde visrestaurant is fameus om zijn overheerlijk gerechten en traktatie voor het oog en de smaakpapillen. Het is vrijdagavond en dus druk; we moeten buiten even wachten en bestuderen alvast de menukaart. Eenmaal binnen wordt iedereen culinair verwend met een heerlijk visrijk hoofdmenu, samengegaan met diverse alcoholische versnaperingen. Bert heeft een ‘Atlantic Salmon Yvette’ en Roelof sluit zijn hoofdgerecht af met een ‘Pecan Apple Pie’. ‘By far The best Dinner Of The Tour!’. Voor de meesten is het zelfs het beste in weken, maanden, zoniet jaren! ;-) Dan rijden we naar de slaapplaats voor vanavond: een Motel6, waar we om 21:30 uur aankomen. Morgen is er eerst een tweedelig ‘Sight seeing’-plan en daarna verder op weg naar het noorden. “Tomorrow at nine at the vans”, roept Charles. Een uur vroeger op dus, maar we gaan vandaag relatief vroeg naar bed. En doen dus zeker geen Ierse pub vanavond…