Zondag 25 mei - Bust-day

Midland, TX - > Fort Stockton, TX. Afstand: 258 miles / 412 km

Omdat we gisteren totaal geen tijd hadden om iets te bloggen (pas om 23:50 uur in het motel), hebben we de wekker een half uur eerder gezet, namelijk op 08:00 uur. Maar we dreunen al om 05:00 uur uit onze bedden, omdat er weer eens een knetterend onweer over het motel heen drijft! In een fel geflits en de zwaar gedonder stellen we onze spullen op de kamergalerij op 1 hoog maar weer eens op. De kern met het zwaarste geschut is weliswaar net overgetrokken, maar toch vliegen er nog een paar mooie CG-’s door ons beeldveld. Het is ook zaak om de camera’s droog te houden in de soms heftige regengordijnen die onder de overkappingen komen. Om 06:00 uur maar weer naar bed en om 08:00 uur er weer  uit en snel douchen en de blog afmaken. Sjonge, wat hebben we voor jullie over, he? ;-),

Om 10:00 uur verzamelen bij de bussen en we frisbee-en nog even tussen de koffers en statieven door. Het is inmiddels droog en we rijden naar Denny’s voor ontbijt. ‘Memorial Day Weekend’ is (ja, zelfs hier in verlaten Midland, TX) altijd erg druk en hier ontbijten duurt dus minstens anderhalf uur, dus besluiten we om verderop in het stadje te ontbijten. Na een verrassend lekker, gezond en ‘low-fat’ broodjesontbijt bij ‘Jason’s deli, Dine in – Take out’ (eh… wel met ‘Free icecream’ dus daar gaan de calorieen weer), rijden we onder een opklarende lucht richting het zuiden. Ja, we zakken nog verder af richting Mexico, want alleen daar is er een ‘Slight risk area’ uitgegeven door de SPC. De settings zijn vrijwel idem aan gisteren, alleen het gebied is iets kleiner en dus iets makkelijker (lees: minder moeilijk) te chasen, lijkt ons. Gisteren was het erg moeilijk de juiste bui(en) te kiezen, omdat ze talrijk waren en ook op korte termijn zeer onverspelbaar qua activiteit. Cloud9 koos uiteindelijk wel voor de juiste, maar buirotatie was helaas niet dusdanig laag, dat zicht er geen tornado vormde.

Om 13:30 uur rijden we over de I285 South langs Pecos, TX, door het verlaten landschap, nu iets minder dor door de hevige regenval van de laatste dagen. Bert typt zoals vaak de blogtekst op het netbook in de altijd hevig schuddende bus, dus hierbij excuus voor al de taalfauten ;-) Om het gebied van de eerste bui, die redelijk in de buurt is ontstaan, verschijnt een ‘Red box’ op radar, ofwel de bui de nu als 'Severe’ gecatoriseerd. Het is inmiddels weer zwaar bewolkt en niet erg warm te noemen. Niet ideaal qua omstandigheden voor ‘Supercells’, zou je zeggen, maar dit zegt lang niet alles. De hogere atmosferische opbouw is vaak van doorslaggevende betekenis. Dan wordt de bui ook ‘Tornado warned’ en de kansen stijgen dus weer met het uur. Als we twee cellen in het zuiden zien, besluiten we de voorste te chasen. De achterse heeft veel meer potentie, maar is te ver in Mexico en dus niet chase-baar.

We rijden door het fraaie landschap ten zuiden van Fort Stockton, TX en geven flink gas (80 m/u). Als we een uurtje verder zijn, geeft de bui het plots definitief op en ook wij staken teleurgesteld de rit. De bui sterft compleet uit, terwijl de Mexicaanse broer het wel goed blijft doen. Charles heeft de groep tussendoor al gereserveerd in een Motel6 in Fort Stockton, TX en daar gooien we de koffers/tassen alvast af. Er zijn nieuwe cellen in het zuidwesten ontstaan en om 16:30 uur rijden we daar op af. Een half uur later stoppen we bij een viaduct en zien met lede ogen aan dat alles ook daar in elkaar stort. Dat gebeurt met alle cellen die er rondom ons te zien zijn. Het dauwpunt is in een uur gezakt van 65 naar 45 en de droge lucht (niet voldoende vochtaanvoer) is dus de grootste boosdoener vandaag. Jammer en helaas, einde oefening. Met recht een echte 'Bust-day' dus! ;-(

Na een uurtje komen we weer aan in Fort Stockton, TX en besluiten we te eten bij Fajitas-Steak restaurant K-Bob's. De Mexicaanse bediening is zo traag dat we na anderhalf uur alleen iets te drinken hebben gehad en sommigen krijgen niet eens wat ze besteld hebben of worden zelfs helemaal vergeten! Het afrekenen gaat ook niet bepaald als een Speedy Conzales. We waren vandaag zo lekker vroeg, maar nu is het toch weer laat geworden. En... "Party at our place!" roepen Daniel en Miriam. Het wordt wel erg gezellig op hun kamer met Niels, Gary, Brad, George, Jage en de nodige flessen Fireball, Wodka, Jack Danniels raken vrij leeg. Potje kaarten, sterke verhalen (van waargebeurde tornado-, bijnadood- tot bankovervalervaring enz.!) en praten met een 'Scottish accent', maken het een supergezellige afsluiter. ...Ja, je had erbij moeten zijn... Als iedereen zijn of haar frustratie van de 'Bust-day' heeft weggedronken ;-), is het toch weer 01:30 uur geworden en we hebben we dus alweeeeer een korte nachtje voor de boeg, maar deze keer zonder zwaar onweer over het motel. Hasta la pasta! (hik!...).

Nachtelijk onweer boven Midland, TX.

Vette inslag bij de buren verderop.

De SPC 'Tornado outlook' voor vandaag:

Jason's deli blijkt een goede ontbijtkeuze, met 'Free icecream' als toetje.

Een vroege bui met uitgebreide Mammatus wordt vanuit de bus gezien.

Vanuit Fort Stockton, TX scheuren we nog zuidelijker.

De grootste 'Roadrunner' ter wereld (of heeft Mexico een maatje meer?) staat in Fort Stockton, TX.

Zuidwest Texas is redelijk bergachtig, alhoewel je soms maar de helft ervan ziet.

Na het uitsterven van de bui, komen we weer terug in Fort Stockton, TX en checken in een Motel6.

Daniel heeft iets met windmolentjes...

Ongein op de Motel6-parking met de Ierse JR en George.

Weer op pad, maar zonder de juiste atmosferische (vocht)omstandigheden, sterft ook deze bui uit.

In Texas moet je oppassen waar je loopt; een doorn van 3 cm in je schoen (en voet!) is zo opgelopen!

Bij de ingang van een ranch geeft George uitleg over waarom het niet lukt vandaag.

Groepsvorming bij onze bus en we krijgen zelfs een bruin zonnetintje ;-)

Een bui in het verre zuiden doet zijn best, maar dooft later ook uit.

Miriam moet vluchten voor George met zijn plaksliertenspul.

Dit lijkt wel een actiefoto, maar er is vandaag helaas niets te beleven op buiengebied.

Een bekende chaser komt even buurten en laat de werking van zijn 'Google Glass' zien.

Een Hollands onderonsje, lekker in het Texaanse zonnetje.

Helaas, vandaag wil het echt niet lukken en we beschouwen het dus maar als een 'Bust-day'.